طلیعه ظهور

« وَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ ، سوره نجم آیه ۳۱» کلّ اين نظام را او آفريد. قبلاً هم گذشت که همه قوانين ما برگرفته از کار خداست، کار خدا برگرفته از قوانين نيست، منشأ قوانين است. الآن کسي بخواهد خانه‌اي, بُرجي, مسجدي بسازد، تمام تلاش و کوشش او اين است که بفهمد قدرت اين سيمان چقدر است؟ قدرت اين آهن چقدر است؟ قدرت اين سنگ چقدر است؟ قدرت اين زمين چقدر است؟ برابر اين نقشه بکشد; يعني علم تابع نظام آفرينش است; اما ذات اقدس الهي که نظام آفرينش به دست او بود, يک نقشه پيش‌نوشته‌اي که ندارد. کار خدا, منشأ قانون است، قانون بشر, متّخذ از کار خداست.

خيلي فرق است بين خدا و خلق خدا؛ خدا, کار او, منشأ کشف قانون است، بشر کارش به استناد کار خداست.

اين‎طور نيست که ذات اقدس الهي ـ معاذالله ـ قانوني در خارج باشد، خداي سبحان کار خود را برابر قانون انجام بدهد, او که عليم محض است, قدير محض است, از عليم محض کار عالمانه پيدا مي‌شود; از کار عالمانه, ما قوانين و فقه و حقوق و علوم را کشف مي‌کنيم.

ما اگر چهار تا کلمه چيز بلد هستيم يعني چه؟ يعني از خلقت، اينها را ياد گرفتيم. يک مهندس وقتي مي‌خواهد سدّ بسازد, يعني چه؟ يعني حساب مي‌کند که اين زمين چقدر قدرت دارد؟ اين آهن چقدر قدرت دارد؟ اين بتون چقدر قدرت دارد؟ کار مي‌کند. نقشه مهندس تابع کار خداست و کار خدا متبوع علم است; آن وقت « أَ لَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَ هُوَ اللَّطيفُ الْخَبير ؛. فرمود کلّ اين نظام را او آفريده، او عالمانه دارد اداره مي‌کند.

غرب هم الآن همين حرف را دارد, تمام تلاش و کوشش اين است که خوب زندگي بکند, خوب غذا بخورد, خوب « يَأْكُلُوا ؛ سوره حجر، آيه۳ » بشود، بعد هم بميرد.

وقتي انسان خوابيده باشد و غافل باشد، ديگر فکر نمي‌کند بعد از مرگ چه میشو؟ اصلاً يک آدم خوابيده که«النّاسُ نِيامُ»، اين تعيير نيست، اين توبيخ نيست، اين دستور نيست، اين وصف مردم است; خيلي‌ها خواب هستند، يک آدم خوابيده که حرف مي‌زند که ديگر برهاني نيست. فرمود خيلي‌ها خواب هستند: «النَّاسُ نِيَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا» و اينها آمدند که ما را بيدار کنند.

يکي از بيانات نوراني حضرت امير(سلام الله عليه) در نهج البلاغه اين است که«أَمْ لَيْسَ مِنْ نَوْمِكَ‏ يَقَظَة»؛ تا چه وقت مي‌خواهي بخوابي؟ چه وقت بايد بيدار بشوي؟ به پيغمبر(صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود: اينها خواب هستند، حالا يک وقت بيدار شدند, «حيّ بن يقظان» شدند نعمتي است; ولي تو اينها را بيدار بکن! حال هر کسي بيدار شد بيدار شد, بيدار هم نشد نشد. فرمود: « وَ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ لِيَجْزِيَ الَّذينَ أَساؤُا بِما عَمِلُوا وَ يَجْزِيَ الَّذينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَي .سوره نجم آیه ۳۱».

جلسه تفسیر سوره نجم ، ۲۳ / ۱۲ / ۹۵ . آیت الله جواد آملی

کلیدواژه ها: تفسیر سوره نجم, علم خدا, منشا علم چیست, منشا قانون چیست

موضوعات: خواندنی ها, عرفا و علما, انس با قرآن

سه شنبه 24 اسفند 1395نظر دهید »

بدترین امت در کلام فاطمه زهرا سلام

#برای_شادی_روح_امام_و_شهدا_و_سلامتی_مدافعــــــــــان_حرم_صلوات
#اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد_و_عجل_فرجهم_و_اهلک_عدوهم_و_اید_امامنا_خامنه_ای_بحق_

⚠️ کلماتی که آسیب و آزار می رساند

❗️هرگز به چیزی نمی رسی
❗️نمی توانی کاری را درست انجام دهی
❗️من همیشه نگران تو هستم
❗️اطاقت همیشه نامرتب است
❗️کی می شه تو یادبگیری
❗️توبدترکیب زشت هستی
❗️تو تنبل هستی
❗️تو چاق هستی
❗️تو مغرور هستی
❗️تو ضعیف هستی
❗️چرا مثل خواهر و برادرت نیستی
❗️اگربلدنیستی چیزخوبی بگویی هیچ وقت صحبت نکن
❗️ای کاش تو هرگز بدنیا نیامده بودی
❗️مرا اذیت نکن
❗️پسر بزرگ گریه نمی کند
❗️همش تقصیر تو است
❗️شما « دختر » و « پسر » بدی هستی

ما روزی چند بار این کلمات مخرب را بکار می بریم؟

چهار شمع به آرامی می سوختند

محیط پیرامون آنها آنقدر آرام بود که صدای آنها شنیده می شد.

شمع اول گفت

من صلح نام دارم

بنابراین هیچ کس نمیتواند مرا روشن نگه دارد و یقین دارم که

بزودی خاموش خواهم شد

پس شعله ی آن به سرعت کم شد و سپس خاموش شد.

شمع دوم گفت :

من ایمان نام دارم و احساس میکنم که کسی وجود مرا ضروری نمی داند و لازم نیست

بیشتر شعله ور بمانم.

وقتی سخنش به پایان رسید ، نسیم ملایمی وزید و آن را خاموش کرد

نوبت به شمع سوم رسید . او با ناراحتی گفت :

نام من عشق است .من دیگر قدرت روشن ماندن ندارم چون همه مرا کنار گذاشته اند و اهمیت مرا درک نمی کنند.مردم حتی عشق ورزیدن به نزدیکانشان را نیز فراموش
کرده اند.

طولی نکشید که او هم خاموش شد.

ناگهان پسرکی وارد اتاق شد و دید که از 4 شمع 3 تا خاموش شدند.

پسرک به آن 3 شمع خاموش گفت:

شما ها چرا خاموشید؟

مگر قرار نبود تا وقتی که تمام می شوید روشن بمانید؟

و سپس شروع به گریه کرد

ناگهان شمع چهارم که هنوز روشن بود به حرف آمد و گفت:

نگران نباش تا زمانی که من هستم میتوانی به وسیله ی من آن 3 شمع خاموش را روشن کنی

نام من امید است.
((((((((((((((((((((((())))))))))))))))))))))******************************((((((())))))))))))))))))))))))))))99

#برای_شادی_روح_امام_و_شهدا_و_سلامتی_مدافعــــــــــان_حرم_صلوات
#اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد_و_عجل_فرجهم_و_اهلک_عدوهم_و_اید_امامنا_خامنه_ای_بحق_

⚠️ کلماتی که آسیب و آزار می رساند

❗️هرگز به چیزی نمی رسی
❗️نمی توانی کاری را درست انجام دهی
❗️من همیشه نگران تو هستم
❗️اطاقت همیشه نامرتب است
❗️کی می شه تو یادبگیری
❗️توبدترکیب زشت هستی
❗️تو تنبل هستی
❗️تو چاق هستی
❗️تو مغرور هستی
❗️تو ضعیف هستی
❗️چرا مثل خواهر و برادرت نیستی
❗️اگربلدنیستی چیزخوبی بگویی هیچ وقت صحبت نکن
❗️ای کاش تو هرگز بدنیا نیامده بودی
❗️مرا اذیت نکن
❗️پسر بزرگ گریه نمی کند
❗️همش تقصیر تو است
❗️شما « دختر » و « پسر » بدی هستی

ما روزی چند بار این کلمات مخرب را بکار می بریم؟

چهار شمع به آرامی می سوختند

محیط پیرامون آنها آنقدر آرام بود که صدای آنها شنیده می شد.

شمع اول گفت

من صلح نام دارم

بنابراین هیچ کس نمیتواند مرا روشن نگه دارد و یقین دارم که

بزودی خاموش خواهم شد

پس شعله ی آن به سرعت کم شد و سپس خاموش شد.

شمع دوم گفت :

من ایمان نام دارم و احساس میکنم که کسی وجود مرا ضروری نمی داند و لازم نیست

بیشتر شعله ور بمانم.

وقتی سخنش به پایان رسید ، نسیم ملایمی وزید و آن را خاموش کرد

نوبت به شمع سوم رسید . او با ناراحتی گفت :

نام من عشق است .من دیگر قدرت روشن ماندن ندارم چون همه مرا کنار گذاشته اند و اهمیت مرا درک نمی کنند.مردم حتی عشق ورزیدن به نزدیکانشان را نیز فراموش
کرده اند.

طولی نکشید که او هم خاموش شد.

ناگهان پسرکی وارد اتاق شد و دید که از 4 شمع 3 تا خاموش شدند.

پسرک به آن 3 شمع خاموش گفت:

شما ها چرا خاموشید؟

مگر قرار نبود تا وقتی که تمام می شوید روشن بمانید؟

و سپس شروع به گریه کرد

ناگهان شمع چهارم که هنوز روشن بود به حرف آمد و گفت:

نگران نباش تا زمانی که من هستم میتوانی به وسیله ی من آن 3 شمع خاموش را روشن کنی

نام من امید است.
((((((((((((((((((((((())))))))))))))))))))))******************************((((((())))))))))))))))))))))))))))99

سبک فرزند پروری در خانواده های تازه به دوران رسیده، یا خانواده‌های بی بند و بار:
به زندگی خودشان اهمیت بیشتری می‌دهند. اینان در امور فرزندان دخالت نمی‌کنند.
این خانواده‌ها، تازه به دوران رسیده‌هایی هستند که ناگهان پول هنگفتی از طریق ارث، یا فروش مزرعه‌های روستایی، یا از طرق دیگر به دست آورده‌اند و خود را در آن گم کرده‌اند.
والدین در این سبک، در پی خوش‌گذرانی خود هستند و فرزندانشان را با کیفی پر از پول رها کرده‌اند.این فرزندان به راحتی به مکان‌های پرخطر اخلاقی رفت و آمد می‌کنند و هیچ راهنما و دلسوزی ندارند.
حاصل تربیت این نوع سبک را می‌توان این‌گونه برشمارد : خویشتن داری کم، کنار نیامدن با مسئله‌ی استقلال، قابلیت اجتماعی کم

نمایش کمتر

سبک فرزند پروری در خانواده های تازه به دوران رسیده، یا خانواده‌های بی بند و بار:
به زندگی خودشان اهمیت بیشتری می‌دهند. اینان در امور فرزندان دخالت نمی‌کنند.
این خانواده‌ها، تازه به دوران رسیده‌هایی هستند که ناگهان پول هنگفتی از طریق ارث، یا فروش مزرعه‌های روستایی، یا از طرق دیگر به دست آورده‌اند و خود را در آن گم کرده‌اند.
والدین در این سبک، در پی خوش‌گذرانی خود هستند و فرزندانشان را با کیفی پر از پول رها کرده‌اند.این فرزندان به راحتی به مکان‌های پرخطر اخلاقی رفت و آمد می‌کنند و هیچ راهنما و دلسوزی ندارند.
حاصل تربیت این نوع سبک را می‌توان این‌گونه برشمارد : خویشتن داری کم، کنار نیامدن با مسئله‌ی استقلال، قابلیت اجتماعی کم

نمایش کمتر

سبک فرزند پروری در خانواده های تازه به دوران رسیده، یا خانواده‌های بی بند و بار:
به زندگی خودشان اهمیت بیشتری می‌دهند. اینان در امور فرزندان دخالت نمی‌کنند.
این خانواده‌ها، تازه به دوران رسیده‌هایی هستند که ناگهان پول هنگفتی از طریق ارث، یا فروش مزرعه‌های روستایی، یا از طرق دیگر به دست آورده‌اند و خود را در آن گم کرده‌اند.
والدین در این سبک، در پی خوش‌گذرانی خود هستند و فرزندانشان را با کیفی پر از پول رها کرده‌اند.این فرزندان به راحتی به مکان‌های پرخطر اخلاقی رفت و آمد می‌کنند و هیچ راهنما و دلسوزی ندارند.
حاصل تربیت این نوع سبک را می‌توان این‌گونه برشمارد : خویشتن داری کم، کنار نیامدن با مسئله‌ی استقلال، قابلیت اجتماعی کم

نمایش کمتر