طلیعه ظهور

موضوع غيبت امام

در روايتي آمده است: روزي ابن عباس خدمت حضرت مولا اميرالمؤمنين(ع) عرض مي‌كند: يا اميرالمؤمنين مگر ذوالفقارت كُند شده يا اينكه بازويت خسته شده‌ است، چرا در كنج خانه‌ نشسته‌اي؟ حقّت را گرفته‌اند و دست به هيچ اقدامي نمي‌زني؟

امام مهدي(ع) چرا غايب است و علّت و جهتش چيست؟ پاسخ اين مسئله بسيار مشكل است زيرا كه مسئله‌اي عقلي نيست تا با براهين عقلي پاسخ داده شود و نيز عرفي هم نيست تا عرف و عقلا آن را درك كنند، بلكه اين موضوع تعبّدي است و بايد پاسخ آن از منابع وحي؛ رسول خدا و اهل بيت طاهرينش(ع) اخذ شود. وقتي كه به اخبار آل محمد(ع) مراجعه مي‌كنيم مي‌بينيم كه اختلاف نظر بسيار در اين‌باره وجود دارد. حال شماري از روايت‌ها را بررسي مي‌كنيم تا ببينيم كدام ديدگاه مناسب است تا بدان روي آورد.
روايت‌ها دليل غيبت را شش دسته دانسته‌اند:

1. خوف و ترس
شماري از اخبار دلالت دارد كه خوف و ترس باعث غيبت مهدي(ع) است كه از اين جمله است:
حضرت امام صادق(ع) فرمود: رسول خدا فرمود، آن شخص [امام مهدي(ع)]بايد غايب شود. شخصي سؤال كرد براي چه يا رسول‌الله؟ فرمود: خوف قتل وي در ميان است.
روايت‌هاي زيادي بدين معنا وارد شده است.

چرا امامان ديگر نمي‌ترسيدند؟
رسول خدا(ص) در اين خصوص مي‌فرمايد:
حضرت مهدي از ذريّة من خواهد آمد، تمامي جبّاران و ستم‌گران و شاهان عالم را خواهد كشت و فقط يك قدرت حكم‌فرما خواهد بود.

خلفا و سلاطين هم مي‌خواستند او را از بين ببرند، لذا بيشتر از ترس اينكه اين امامان مبادا مهدي(ع) باشند آنان را اذيت يا شهيد مي‌كردند.

منصور دوانيقي ـ خليفة عباسي ـ حضرت صادق(ع) را چندين مرتبه آزار داد، ولي روزي آن حضرت را احضار كرد و بعد از آنكه صحبت‌هايشان تمام شد گفت: يا اباعبدالله، يك سؤال از تو مي‌پرسم، راستش را به من بگو. امام صادق(ع) فرمود: من به هيچ كس دروغ نگفته و نمي‌گويم چه رسد به تو. پرسيد آيا مهدي موعود تو هستي؟ فرمودند: نه. سؤال كرد: پس كيست؟ جواب داد: ششمين از فرزندان من خواهد بود. باز پرسيد: آيا در زمان من مي‌آيد؟ گفت: نه. دوباره سؤال كرد: آيا در زمان فرزند من خواهد آمد؟ فرمود: نه. سپس حضرت را آزاد كرد.

از اين حديث آشكار مي‌شود كه حاكمان مي‌ترسيدند مبادا امام معاصرشان حضرت مهدي(ع) باشد، و بر اساس ترس دشمنان را قلع و قمع مي‌كردند. البته چنان در خبرها به طور پيوسته نهمين فرزند امام حسين(ع) امام موعود معرفي شد و نشانه‌هاي آن حضرت مشخص شد كه امام موعود در وجود يك نفر تجلي پيدا كرد.

لذا هر خليفه و پادشاه در كمين بود تا او را بكشد. بنابراين بر امام مهدي(ع) لازم و واجب بود كه به خاطر وجوب حفظ نفس، آن هم نفس شريفي كه جهان به وجودش بستگي دارد، غايب باشد. در اخبار بسياري رسيده كه:
اگر حجّت خدا بر روي زمين نباشد زمين اهلش را فرو مي‌برد.

پس ترس حضرت مهدي(ع) به خاطر جان خودش نيست، بلكه تقية امام(ع) براي حفظ مصلحت كل عالم است. به همين دليل ذكر نام آن حضرت از جانب شرع مطّهر ممنوع شده است. پس غايب بودن و تصرفش در باطن جهان آفرينش ضروري‌ترين واجب است.

2. فرار از بيعت
از اهل بيت(ع) نقل شده است كه امام مهدي(ع) براي اينكه مشغول‌الذمه كسي نباشد و كسي با او بيعت نكند تا در نتيجه وامدار كسي نباشد، از نظرها پنهان شده است.

حضرت امام صادق(ع) فرمودند: صاحب اين امر ـ حضرت مهدي(ع) ـ ولادتش از اين خلق روي زمين پنهان است تا اينكه وقتي كه ظهور مي‌كند هيچ كس بيعت و پيماني در گردن وي نداشته باشد. خداي تعالي در يك شب فرج حضرت مهدي(ع) را عملي مي‌كند.1

يازده روايت ديگر از ابي‌بصير و دوازده روايت از جميل و سيزده روايت از هشام بن سالم و چهارده روايت از حسن بن فضال و هفت روايت از اسحاق بن يعقوب به اين معنا نقل شده است كه حضرت مهدي(ع) خود مي‌فرمايد: پدران من هركدام به گونه‌اي بيعت اصحاب و حتي افراد سركش زمان خود را بر گردن داشتند ولي من خروج و ظهور مي‌كنم در حالي كه بيعت هيچ‌كس از سركشان و طاغوت‌ها بر گردنم نيست.

3. تطابق با ساير پيامبران
سدير گويد: حضرت امام صادق(ع) فرمود:
قائم ما غيبتي دارد كه مدتش طولاني است. گفتم: يابن رسول‌الله اين غيبت طولاني براي چيست؟ فرمود: همانا خداي عزّوجلّ ابا دارد از اينكه سنّت‌هاي پيغمبران(ع) در غيبت‌هايشان را در مورد امام قائم جاري نكند و براي امام(ع) چاره‌اي نيست جز اينكه دورة غيبت‌هايشان را سپري كند. خداي عزّوجلّ مي‌فرمايد: «البته شما قطعاً سنت‌هاي پيشينيان را خواهيد گذراند»2. 3

4. اتمام نقمت بر كافران
وجود امام(ع) براي كافران نقمت است و وقتي كه ظهور مي‌كند تمامي كافران را مي‌كشد و نابود مي‌كند مگر كساني كه ايمان بياورند. هنگامي كه امام(ع) ظهور مي‌كند بايد در اصلاب كفّار، مؤمني نباشد چنان‌كه شيوة ائمة اطهار(ع) چنين بود، زيرا ايشان گويا مي‌ديدند كه مؤمني در اصلاب كافران وجود دارد.

ابراهيم كرخي مي‌گويد: خدمت امام صادق(ع) عرض كردم: چرا اميرالمؤمنين(ع) در مرحلة اول با مخالفان خود نجنگيد و خانه‌نشين شد؟ فرمود: به دليل آية شريفه‌اي كه مي‌فرمايد: «اگر زايل و برطرف شوند البته عذاب مي‌كنيم كافران را به عذاب دردناك». عرض كردم: مراد از تزايل و زايل شدن چيست؟ فرمود: وديعه‌ها مؤمنين هستند در صلب كافران (يعني در صلب اين كافران نطفه‌هايي وجود دارد كه آنها مؤمن خواهند بود و براي اينكه اين مؤمنين، پيش از تولد كشته و نابود نشوند علي(ع) دست به ذوالفقار نبرد و كفّار را نكشت). فرمود: همين‌طور، قائم آل‌محمد(ص) هرگز ظاهر نمي‌شود تا اينكه امانت‌هاي خداي عزّ و جلّ از صلب كفّار خارج شوند. وقتي كه آنان خارج شدند، حضرت مهدي(ع) ظهور مي‌كند. از دشمنان خدا بر هر كس كه ظاهر شود و در برابرش بايستد و قد علم كند، همه را مي‌كشد و زمين را از لوث وجود كفّار پاك مي‌كند و عدل و داد را در روي زمين گسترش مي‌دهد.

چه کارهایی گناهان کبیره را محو می کند؟
پرسش
چه کارهایی گناهان کبیره را محو می کند؟
پاسخ اجمالی
گناهانی که بندگان مرتکب می شوند همه در یک رتبه قرار ندارند، بر این اساس، آمرزیده شدن آن نیز بستگی به نوع گناهی دارد که شخص مرتکب شده است، ممکن است گناهی با یک استغفار زبانی بخشیده شود، و برای زدوده شدن گناهی دیگر نیاز به زحمت و جبران بیشتری باشد. البته در دین اسلام تا هنگامی که انسان زنده است راه بازگشت به خداوند (توبه) باز است و برای رسیدن به این مقصود بعد از کمک خواستن از خدا و توسل به اولیاء، باید تمام کوشش خود را به کار گرفت تا حقوقی که از خداوند و مردم ضایع شده، جبران شود.
پاسخ تفصیلی
در آغاز این گفتار به طور مختصر، دیدگاه دانشمندان اسلامی را در تقسیم گناهان به صغیره و کبیره یاد آور می شویم، سپس به راه هایی که در زدودن آثار گناهان از زندگی مان به ما کمک می کند می پردازیم.

در متون اسلامی سه دیدگاه درباره گناهان کبیره وجود دارد که با توجه به این که در رسیدن به پاسخ مفید است به آنها اشاره می کنیم.

اول: مراد از گناهان کبیره، گناهانی است که وعده آتش در آنها داده شده است.

دوم: گناه کبیره عبارت از گناهی است که در حرمت آن دلیلی قطعی از روایات و آیات آمده است.

سوم: با توجه به تعدادی از روایات، همه گناهان در مقابل عظمت خداوند، کبیره است و علّت این که از بعضی گناهان به گناه کوچک تعبیر شده، تنها در مقایسه با گناهان دیگر است.

برای اطلاع بیشتر در این رابطه به نمایه “آمرزش گناهان شماره 843 (سایت: 914)” مراجعه نمایید.

با توجه به این مقدمه یکی از مسائلی که در آموزه های اسلامی مورد توجه قرار گرفته، این است که آنچه باعث تباهی و هلاکت انسان می شود، دوری از فرامین الاهی و رو آوردن به گناه است که در آیات قرآن و روایات برای آنها عقوبت های سنگینی وعده داده شده است، ولی نکته ای که نباید از آن غفلت شود؛ این است که انسان با توجه به آثار بد گناهان در جنبه های مختلف فردی و اجتماعی می تواند مسیر خود را در جهت سعادت عوض کند؛ زیرا که در اسلام راه بن بست وجود ندارد، هر کسی در هر شرایطی می تواند مسیر خود را به طرف آنچه باعث عاقبت به خیری او می شود تغییر دهد.

راه های زدودن آثار گناه

به زدوده شدن آثار گناهان به وسیله برخی اعمال نیک، «تکفیر» می گویند، با توجه به موارد زیاد چنین اعمالی ما در این جا تنها به ذکر چند مورد از آنها بسنده می کنیم.

1. انجام نمازهای واجب و مستحب: خداوند در قرآن می فرماید: “وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَیِ النَّهارِ، وَ زُلَفاً مِنَ اللَّیْلِ، إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئات"‏؛ [1] در آغاز و انجام روز و پاسى از شب نماز را بپا دار، که نیکی ها، بدی ها را از میان مى‏برد‏.

2. استغفار: یکی از اموری که سبب می شود گناهان محو شود، استغفار از گناه است که در روایات متعدّد به آن اشاره شده است. امام صادق (ع) می فرمایند: انسان وقتی مرتکب گناهی می شود از صبح گاهان تا هنگام شب به او مهلت می دهند، پس اگر استغفار کرد، عمل او نادیده گرفته می شود. [2]

حضرتشان در روایت دیگری می فرمایند: هفت ساعت به او مهلت می دهند، اگر از گناه توبه کرد چیزی برای او نمی نویسند و اگر هفت ساعت گذشت و از گناه پشیمان نشد برایش می نویسند، و در ادامه می فرمایند: شخص مؤمن گاهی بعد از بیست سال گناهش به یادش می آید، ولی کافر همان لحظه بعد از انجام گناه فراموش می کند [3] و در روایت دیگری از معصوم (ع) نقل شده که حضرت فرمود: برای هر دردی دارویی و داروی گناهان استغفار است. [4]

نکته ای که در ارتباط با استغفار در زدودن آثار اعمال زشت باید مورد توجه قرار گیرد، این است که مراد از استغفار، همین ذکر زبانی؛ یعنی استغفر الله گفتن نیست که هر کس در شبانه روز هر نوع حقی را از مردم و خداوند ضایع کند، به مجرد گفتن این ذکر، گناهان او از بین برود و حال آن که این ذکر به تنهائی فایده ای ندارد، بلکه آثار منفی نیز به دنبال دارد.

امام رضا (ع) می فرماید: کسی که با زبانش استغفار کند و در قلب از اعمال بدش پشیمان نباشد، خود را مسخره کرده است. [5]

3. درود بر پیامبر (ص) و اهل بیت (ع): از جمله اموری که موجب از بین رفتن گناهان می شود، درود فراوان بر محمد و آلش فرستادن است. حضرت رضا (ع) می فرمایند: شخصی که توانایی انجام کارهایی را که سبب آمرزش او می شود ندارد، زیاد صلوات بر محمد (ص) و خاندان او فرستد که این عمل گناهان او را از بین می برد. [6]

اکنون به موارد دیگری از آنچه گناهان را محو می کند با ذکر آدرس بسنده می کنیم:

روزه ماه شعبان، [7] دادرسی از مظلوم و بر طرف نمودن اندوه مؤمنان، [8] غصه به جهت مردن، [9] رفتن به مسجد برای انجام نماز بعد از اذان مؤذن، [10] تلاوت قرآن، [11] گریه بر مصائب امام حسین (ع) [12] زیارت قبر پیامبر (ص) و امامان معصوم (ع)، [13] نگاه کردن به خانه خدا (کعبه)، [14] گناه نکردن در مکان خلوت به جهت شرمساری از خداوند، [15] تلاش برای بر آورده شدن احتیاجات مؤمن مریض، [16] روزه ماه رمضان و محافظت از شکم و غریزه جنسی و نگهداری زبان در آن. [17]

  منبع /راه های جبران کبیره

مشكل جامعه امروز ما چیست؟
پرخاشگري نشان‌دهنده افزايش ناكامي‌هاي فردي و اجتماعي است و در كنار آسيب‌هاي اجتماعي ديگر، مانند زنجيره‌يي است كه هم مي‌تواند به دنبال آنها ايجاد شود و هم مي‌تواند خودش، در آنها نقش داشته باشد.
کد خبر: ۳۹۷۶۰۳
تاریخ انتشار: ۱۳ ارديبهشت ۱۳۹۳ - ۰۸:۱۹ 03 May 2014
امتیاز خبر: 84 از 100 تعداد رای دهندگان 10733
درست است كه دولت نقش مهمي در بسامان ماندن جامعه دارد اما توجه به اين نقش مهم، نبايد مسئوليت‌هاي فردي و اجتماعي افراد را منكر شود كه متاسفانه اين‌طور است. يعني همه كاسه كوزه‌ها را مي‌خواهند سر دولت بشكنند و در نتيجه آن مسووليت‌پذيري فردي كاملا از بين مي‌رود و مفقود مي‌شود. متاسفانه اين معضلي است كه شايد مدت‌ها طول بكشد تا برطرف شود

براساس آمارهاي گرفته شده در سالي كه گذشت تنها در شهري مانند تهران حدود هزار نفر به دليل نزاع و ضرب و شتم به پزشك قانوني مراجعه كرده‌اند. بشير نازپرور، مدير كل پزشكي قانوني استان تهران گفته است: در 11 ماهه سال 1392 بيش از 97 هزار و 864 نفر به دليل نزاع به مراكز پزشكي قانوني استان تهران مراجعه كردند كه از كل مراجعان 64 هزار مرد و 33 هزار و 166 نفر زن بوده‌اند. اين آمار نشان‌دهنده جامعه‌يي است كه نياز به درمان دارد. همچنين منشا اين اتفاقات شايد عدم آرامش و آسايش مردم باشد.

اعتماد در گفت‌وگو با غلامحسين معتمدي، روانپزشك به چنين مشكلاتي در جامعه و منشأ اين رخداد‌ها و تاثير نوع عملكرد دولت در مسير چنين رفتاي‌هايي مي‌پردازد.

افزايش نزاع مي‌تواند به معناي افزايش پرخاشگري باشد؟

وقوع چنين رخدادهايي خود نشان‌دهنده نوعي آسيب اجتماعي است. پرخاشگري نشان‌دهنده افزايش ناكامي‌هاي فردي و اجتماعي است و در كنار آسيب‌هاي اجتماعي ديگر، مانند زنجيره‌يي است كه هم مي‌تواند به دنبال آنها ايجاد شود و هم مي‌تواند خودش، در آنها نقش داشته باشد. در جامعه خشونت‌هايي همچون ضرب و شتم علل متنوعي مي‌تواند داشته باشد كه هم در سطح فردي و هم در سطح اجتماعي قابل تحليل است. اگر چه اين دو وجه را به صورت كامل نبايد از هم جدا كرد. وجود پرخاشگري چه در زندگي شخصي و چه در زندگي اجتماعي با هم در ارتباط هستند. بنابراين پرخاشگري معضلي است كه هم مي‌تواند ناشي از ساير مشكلات و آسيب‌هاي اجتماعي باشد و هم خودش در ايجاد آنها نقش داشته باشد.

منشا و علل عصبي بودن جامعه از چيست؟

اصولا انسان در زندگي اجتماعي خود با مشكلات سياسي و اجتماعي زيادي روبه‌رو است. ناهنجاري‌هاي اجتماعي نشان‌دهنده بيماري‌هاي مبتلا به هر جامعه است و با آن در ارتباط است. اگر ناكامي چه در زندگي شخصي و چه در زندگي اجتماعي وجود داشته باشد، مي‌تواند منجر به پرخاشگري و خشونت شود. در عرصه اجتماعي طبيعي است كه جنبه‌ها و جلوه‌هاي مختلف ناكامي، به شكل‌هاي گوناگوني خودش را نشان دهد. اصولا دشواري‌هاي اقتصادي سبب ايجاد ناكامي مي‌شود و در كنار آن محدوديت‌هاي اجتماعي كه همه با آن آشنا هستند و مرتب راجع به آن بحث مي‌شود، مي‌تواند منجر به ناكامي شود. در كنار آن يك جو ناامني در جامعه ايران وجود دارد، كه اين ناامني اغلب منشأ اقتصادي دارد. اين مساله هم در ايجاد ناكامي مي‌تواند نقش داشته باشد، بنابراين تنش در زندگي خانوادگي و روابط بين فردي، كه آن هم در تمامي مسائل تاثير مي‌گذارد خود نشان‌دهنده جامعه‌يي است كه در نگاه كلي پر تنش است و اين تنش را به اعضايش منتقل مي‌كند.

عملكرد دولت به چه ميزان در ايجاد چنين رفتارهايي در جامعه تاثير مي‌گذارد؟

عملكرد بهنجار، سالم، انطباقي و سازنده دولت مطمئنا مي‌تواند نقش كاهنده اين رفتارهاي پرخاشگرانه باشد و به عكس اگر كه ما از طرف دولت با كنترل بيش از اندازه، محدوديت‌هاي بيش از حد كه منعكس‌كننده عدم سلامت و نابهنجاري است مواجه شويم بايد منتظر چنين رفتار‌هايي باشيم. به واسطه نقش پررنگي كه دولت در جامعه ما بازي مي‌كند، متاسفانه در جامعه يك تلقي وجود دارد كه دولت مسوول همه‌چيز و همه كار است. اما از آن طرف جامعه و نهاد‌هاي مدني، نهاد‌هاي غير دولتي، انجمن‌هاي مختلف و خانواده در جامعه نقش دارند كه متاسفانه در ايران ناديده گرفته مي‌شوند. بنابراين درست است كه دولت نقش مهمي در بسامان ماندن جامعه دارد اما توجه به اين نقش مهم، نبايد مسووليت‌هاي فردي و اجتماعي افراد را منكر شود كه متاسفانه اين‌طور است. يعني همه كاسه كوزه‌ها را مي‌خواهند سر دولت بشكنند و در نتيجه آن مسووليت‌پذيري فردي كاملا از بين مي‌رود و مفقود مي‌شود. متاسفانه اين معضلي است كه شايد مدت‌ها طول بكشد تا برطرف شود.

چنين رفتارهايي به جايگاه اجتماعي فرد برمي‌گردد؟

جايگاه اجتماعي معمولا ناشي از طبقه اجتماعي يا ناشي از شأن و منزلت شغلي افراد است. در اين زمينه آمارهايي كه در كشور‌هاي مختلف وجود دارد كاملا گوياي همه‌ چيز است. در عين حال خشونت و پرخاشگري در تمام طبقات اجتماعي ديده مي‌شود و اين طبيعي است. عوامل اجتماعي آسيب‌زا فشار را بيشتر متوجه اقشار پايين‌تر جامعه مي‌كند. جمعيت زياد، مشكلات اقتصادي، نااگاهي‌هاي اجتماعي، عدم آموزش كافي باعث مي‌شود تا زمينه مناسب‌تري براي بروز رفتارهاي خشن به خصوص در اشكال شديد آن ديده شود. اما خشونت در تمامي جايگاه‌هاي اجتماعي ديده مي‌شود ولي هر چه به سمت پايين‌تر جامعه مي‌رويم اين مساله مشهودتر است.
برچسب ها:
عصبانیت ، پرخاشگری ، ناکامی ، مشکل جامعه

0

منبع خبرگزاری نیوز

يكشنبه, ۱۹ مهر ۱۳۹۴، ۰۶:۴۲ ب.ظ
۱۷
 
آیا واقعا استفاده از واتس اپ و تلگرام حرام است؟
يكشنبه, ۱۹ مهر ۱۳۹۴، ۰۶:۴۲ ب.ظ
بسم الله الرحمن الرحیم

مدت زیادی است در جامعه تب استفاده از شبکه های اجتماعی از قبیل واتس آپ، تلگرام و … بسیار بالا گرفته است بنابراین بر آن شدیم تا حکم فقهی استفاده از آنها را بررسی نماییم تا روشن شود که آیا واقعا استفاده از واتس آپ و تلگرام حرام است یا خیر؟

در ابتدا فتوای مراجع عظام تقلید را در مورد دو سوال در زیر بیان می کنیم.

1- در استفتائی از دفتر مراجع در مورد استفاده از واتس اپ، پاسخ مراجع عظام به شرح زیر می باشد:

.

مقام معظم رهبری: به طور کلی استفاده از شبکه‌های اجتماعی و مانند آن اگر مستلزم مفسده (مانند ترویج فساد، نشر اکاذیب و مطالب باطل) بوده و یا خوف ارتکاب گناه باشد  “""و یا موجب تقویت دشمنان اسلام و مسلمین شود""” و یا خلاف قوانین و مقررات نظام جمهوری اسلامی باشد جایز نیست.

کد پیگیری سوال شرعی از سایت لیدر:   919a64661164e5ca

برای مشاهده جواب فوق و سوال آن در سایت مقام معظم رهبری اینجا را کلیک کنید و کد پیگیری فوق را وارد نمایید.

.

آیت الله مکارم شیرازی: اگر یقین دارید که سود آن متعلق به صهیونیست هاست باید از آن اجتناب کنید در غیر این صورت چنانچه خلاف مقررات نباشد و یقین داشته باشید استفاده نامشروعی از آن نمی شود مانعی ندارد.

منبع ahkamema.blog.ir

شیطان به دست امام زمان(ع) کشته می شود؟
خبرگزاری شبستان: قتل شیطان به دست امام زمان(ع) امری مسلم است و کسانی که می گویند قتل شیطان زمان پیامبر(ص) و در رجعت است، معنایش این است که در دوران امام زمان(ع) شیطان باقی است درحالی که بقای شیطان با اجرای عدالت ممکن نیست.

 
 

خبرگزاری شبستان: آیت الله نجم الدین مروجی طبسی، مدرس مرکز تخصصی مهدویت در برنامه “نشان صبح” به بررسی قتل شیطان در زمان ظهور می پردازد.

در مورد یوم الوقت المعلوم اشکالی در اصل قتل شیطان به دست امام زمان(ع) مطرح می شود که البته اشکال در این نیست که شیطان در دوران امام زمان(ع) یا دوران رجعت و به دست پیامبر(ص) کشته می شود، بلکه اشکال در اصل قتل شیطان است.

شیطان از جنس بشر نیست. اگر از جنس انسان باشد، قتل معنا دارد. در حالی که قابل رویت نیست. لذا اصل این جریان را زیر سوال بردند، بعضی دیگر اصل قتل شیطان را پذیرفتند.  اما اینکه در نفخ اولی باشد، حرف اهل سنت است و اگر روایاتی باشد، ما حمل بر تقیه می کنیم.

روایاتی می ماند که ظاهرش متعارض است. چند روایت آمده که قتل شیطان به دست امام زمان(ع) است. برخی هم می گویند: قتل شیطان به دست پیامبر(ص) است. وقتی که رجعت می کنند، البته توجیه می کنند که شیطان دو بار کشته می شود. یک بار به دست امام زمان(ع) و یک بار هم به دست پیامبر(ص). اما ما می گوییم که رجعت برای انسان هاست نه برای دیگر موجودات.

آقای نیلی که از شخصیت های بزرگ شیعه است، دارای عظمت بسیاری است و معاصر شهید اول است. می فرماید: امام سجاد(ع) در این رابطه فرمودند: در مسجد کوفه شیطان می آید، زانو می زند و امام زمان(ع) او را به درک اصل می کند، باید توجه داشت که اشکال به اصل کشته شدن شیطان است. نه به اینکه در زمان چه کسی کشته می شود.

اشکال این است که چطور ممکن است حضرت مهدی(ع) این کار را انجام دهد، در حالی که باید قتل بر محسوس و بر چیزی که مورد مشاهده مردم قرار می گیرد، وارد شود. در صورتی که جن و شیاطین این چنین نیستند و قابل مشاهده نیستند؛ براساس آیات قرآن “آنها شما را می بینند و شما آنها را نمی بینید” و ثابت شد که شیاطین اجسام شفافی هستند و می توانند خود را در قالب های گوناگون در بیاوردند و کسی آنها را نمی بیند.

آقای نیلی می گوید: این حرف شما ممنوع است، او اصل قضیه را پذیرفته که قتل در زمان امام است. ولی معتقد است، این شبهه جایی ندارد. زیرا کسی که می کشد خداست و خداست که مخلوقات را می میراند و پر واضح است که خداوند مباشر قبض ارواح نیست. بلکه ملائکه به امر خدا این کار را انجام می دهند.

وقتی این ثابت شد و وقتی ملائکه این کار را انجام می دهند. امام مهدی(ع) که اشرف ملائکه است و از طرف خداوند کارهای اعظم از این انجام می دهد و حجت بر جهانیان است. لطفی از جانب خدا به مخلوقات است و شرک و فساد زمین به دست امام زمان(ع) پاک می شود و به دست امام رفع ظلم از همه می شود، به وسیله امام زمان(ع) جهان پر از عدل و داد می شود؛ تمام این کارها در زمان امام زمان(ع) است که باید محقق شود.

پس چطور این وعده محقق شود، در حالی که منشا فساد؛ شیطان هنوز زنده است، بنابراین این وعده و امر حتمی محقق نمی شود. مگر اینکه این خبیث کشته شود، سلطنتش ریشه کن شود و نتواند کسی را گمراه کند و می گوید: ای کاش می دانستم چه منعی دارد که هلاکت ابلیس به دست امام زمان(ع) باشد و کسی که این چنین شبهه ای را می گوید، گمراه است.

ما معتقدیم قتل شیطان به دست امام زمان(ع) امری مسلم است و احتمالات دیگر مطرح نیست. ولی کسانی که می گویند قتل شیطان زمان پیامبر(ص) و در رجعت است، معنایش این است که در دوران امام زمان(ع) شیطان باقی است، در حالی که بقای شیطان با اجرای عدالت نمی شود.

آنها می گفتند جنس شفاف قابل رویت نیست و چطور امام می تواند جنس شفاف را به قتل برساند که آقای نیلی می گوید: مگر شما قدرت خدا را محدود می کنید، مگر شک دارید که خدا قادر است، ممکن است خداوند ابلیس را از جسمیت منع کند. یعنی او نتواند از جسمیت به شکل های دیگر در بیاید، خدا می تواند جلویش را بگیرد و بقا بر جسمیت را نگه دارد. این بر خدای متعال امر ممکنی است.

آقای نیلی در مورد روایات خاصه می فرماید: خودم به سند خودم از راوندی نقل می کنم. امام صادق(ع) می فرماید: پیامبر(ص) به ام سلمه فرمودند: اگر علی(ع) آمد دستور بده این ظرف را پر از آب کند و به من ملحق شود، در حالی که مسلح باشد.

امام علی(ع) طبق دستور پیامبر(ص) رفتند و وارد منطقه کوهستانی شدند. دو راه بود، چوپانی آنجا بود، امام گفت: اینجا ایستادی آیا پیامبر(ص) رد نشد؟ گفت: ما رسولی نداریم. علی(ع) سنگ بزرگی برداشت تا به سر آن بزند، سنگ را که برداشت. چوپان فریاد زد و منطقه کوهستانی پر از نیرو شد و شروع کردند به سنگ زدن به امام علی(ع)، از آسمان دو پرنده سفید آمدند و دور امام قرار گرفتند، حضرت حرکت می کردند و آنها ایشان را حفاظت می کردند، تا اینکه به پیامبر(ص) رسید.

امام قصه را نقل کردند و پیامبر(ص) فرمود: چوپان ابلیس بود و این پرنده ها جبرئیل و میکائیل بودند، شمشیر من را بگیر و هر کس را دیدی، کارش را تمام کن. امام شمشیر را گرفتند و رفتند. در کوهستان آقایی را دیدند که چشمانش برق می زد و دندان هایش مانند داس بود، به او حمله کردند. یک بار ضربه زد، کاری نشد. بار دوم دو نیمه اش کرد. پیامبر(ص) فرمود: الله اکبر که این جزء شیاطین بوده و کار این هم تمام شد.

 پایان پیام/345
 
کلید ‫واژه‌ها:
قتل شیطان به دست امام زمان
|
آیت الله مروجی طبسی
|
منبع /خبرگزاری شبستاش